MESAJ – 108

Ahmed Hulûsi

Yaşayan ölüler, vardır!..

Diyeceksiniz ki, bildim!.. Yok, öyle bildiğiniz türden bahsetmiyorum… Yani, “ölmeden evvel ölmüşlerden”,söz etmiyorum!

Bunlar bedenen yaşayan, şuurları sukûta ermiş olanlar!.. Yaşarken ölmüşler!

Kimi otuzunda, kimi otuz beşinde, kimi kırkında, kimi altmışında yaşıyor olmasına rağmen, ölmüşler!..

Sanki zombiler!

Zombiler gibi mezarlardan değil de, yataklarından kalkıyorlar sabahları!..

Kafalarında var olan tek fikir hırs!

Kimi para, kimi koltuk, kimi isim yapmak, kimi de seks aleti için yaşıyor yalnızca!

Bir gün bir yerlerdeyken, bir şey olmuş, ölü vermiş vicdanları; düşünme organları, “insan” yanları!

Bu hırs uğruna ezip, çiğneyip, vurup geçtiklerinin sızlattığı bir vicdanları da kalmamış!

Ne “Allâh”tan ayrı düşme korkuları kalmış, ne de “Rasûlullâh sevgisi” ve ebeden O’nunla beraber olmaarzuları!

Tek amaçları daha fazla para, daha iyi yaşamak ve seks yapmak!..

Artık yalnızca kendilerini, bedenselliklerini düşünür hâle gelmişler bu yaşayan ölüler!

Artık kâr etmez onlara ne nasihat, ne bir dost! 

Onlar yaşayan ölüler!..

Yaşayanlarınsa, imtihan soruları olurlar yalnızca!