DOST’TAN DOSTA – 901 – 1000

DOST'TAN DOSTA

Ahmed Hulûsi

Kaybeden aldatandır; aldatılan değil!.
Yayın hidayeti (doğruluğu) eğriliğindedir!.
Huşû, namazın secdesidir!.
Hilm, yaratanı gördüğü için yaratılmışı hoşgörmektir!.
Zeki insan, ateist olur; akıllı insan, “Allah”a imân eder!. “Bühl” ise tanrısıyladır!.
Sırrını söyleme dostuna, söyler dostuna; dostunun dostu vardır, o da söyler dostuna..
Soru sormayan beyin için, “Allah”a giden yol kapalıdır!
Sorgulamayan beynin mekânı ağıldır.
Gerçek Huviyetini bilirseniz kesinlikle kimseyi suçlayamazsınız!.
Çözemediğin düşünsel sorununun yanında mutlaka “GÖRE” vardır!.
“GÖRE”n varsa, “tâhir” olamazsın!.
Şirk, “göre” kalktığında biter; “hiçlik” başlar!.
Uyanan insanın “namaz” hâlinin adıdır “teheccüd”!.
Tasavvuf temeli olmayan Kur’ân tefsiri, ruhsuz cesed gibidir!.
“Abdest” şirk oluşturan düşüncelerden arınmaktır!.
Allah’ın sistemi gereği, dün bugünde varolduğu gibi, yarın da bugünde gizlidir!.
Karşındaki insanı dünü ile değil; o anki hâli ile görüp sevebilmektir marifet!.
İsim, müsemma değildir; isim ile içeriğin birbirinden apayrı şeyler olduğunu farket!.
Tasavvuf, Kur’ânı anlama ilmidir!
Avâm, sûrete ve olayların o andaki görünüşüne göre hüküm verendir!.
Baktığın kişinin sîretini görüyorsan havassın..
Verilmiş nimeti değerlendirmek, fazlasını getirir!
Erkek hikmetle, kadın kudretle yaratılmıştır!.
Kişiyi konuşturan karşısındakinin kemâlidir..
Bir başkasına kızan, gerçekte kendi basîretsizliğine kızmaktadır!.
Hayatın, hayâl desteği; sükûtu hayâl ise gerçeğidir!.
Karşılaştığın sükûtu hayâller, Allah sistem ve düzeninin gerçekleridir!… Sistemi öğrenmeyişinin faturasıdır!.
Hayâllerle ördüğün kozanın dışındaki gerçekleri araştırmazsan, bil ki yarın seni pek çok sükûtu hayâl beklemekte!..
Nankörlüğü kime yaptığının idrâkında olmayanlar bir gün bunu pek acı bir şekilde öğreneceklerdir; ki artık telâfisi de mümkün olmayacaktır!.
Tüm cehenneminin ateşini söndürecek olan tek şey takdire rızadır!.
İsyan etme; hikmetini görmeyi bekle!.
Aptallar arasında en az aptal olan, akıllı demek değildir!…. Aptallar arasında en az aptal olan, akıllı kabul edilse bile!.
Cahiller arasında cehaleti en az olan; âlim kabul edilse bile!… Ârif değildir bana göre.
Taklitçiler arasında taklidi enaz olan, hakikati biliyor sanılsa da muhakkik değildir!.
Tahkiki imânı olmayan müslüman; erkek elbisesi giymiş kadın gibidir.
Liyâkattan, bahseden müşriktir.
Tenzihte haddin aşılması şirk; teşbihte haddin aşılması KÜFÜRDÜR!. * * *
İnsan düşünce boyutunda yaşayan varlıktır.Hayvan ise üç boyutlu dünyada yaşıyan varlıktır.
Tanrı yokmuş gibi düşün, varmış gibi yaşa; Asla “Allah”tan gafil olma.
Beyin düşünerek öğrenir ruhsa defalarca tatbik ederek öğrenir!.
Nüzül; Bâtından zâhire çıkıştır… Uruç; Zâhirden bâtına geçiştir.
Akıl durursa beden hareket eder , zekâ çalışır!.
Akıl derin tefekküre yöneldiğinde, beden zaruretsiz eylemlerden uzaklaşır.
Göz odur ki, insanı hidâyete erdire!…
İnsanı dalâlete sürükliyen gözün kullanıcısı İblis`tir!…
Bir insan ihtiyacını karşılayacak çok hayvan bulabilir; ama bir insanın, düşüncelerini paylaşacağı bir insana ihtiyacı vardır.
Allahın ahlâkıyla ahlâklanmak fevkalâde zordur; bundan da daha zor olanı, beşerin arasında gereklerine uyarak yaşayabilmektir.
Olan şey değil, algıladığın şey önemlidir.
Rızık, senin yaradılış amacına göre, sana takdir edilenlerdir.
Sana takdir edilen kadarıyla, değerlendirebilirsin.
Dünyadan ayrıldığın anda yaradılış amacına ulaşmışsındır.
İslâm dinini anlayıp kabul eden, idrak eden kişi muhakkiktir. Anlamadan, kabul ettiğini iddia eden ise mukallit!.
İslâm dini Allahın yaratmış olduğu sistem ve düzendir.
“Baldaki şifaya inanıyorum demek”, balı yiyorum demek değildir!. Balı yiyen, şifâsına erer… Ya kavanozu yalayan…?
İmân fiille bütünlenir; fiille bütünleşmemiş imân, imân değildir, lâftır-lakırTıdır!… Leyleğinki gibi!..
Ahmağa nasihat gereksizdir!. Anlamadığını anlıyamıyandan kaç!.
Nasihat akıllı içindir.
İkân, ihlas “OKU”makla başlar.
Zaman kafası çalışana yetmez; Kafası çalışmayana geçmek bilmez.
Büyük sükûtu hayâller, gerçekçi olmayan hayâllerle gelir.
İhlâs “OKU”madan, “Allah” adıyla işaret olunanı bulamazsın!
İhlas ârifibillahın aynasıdır… Ârifibillah orada hakikatini seyreder.
Aptal insan, değiştiremiyeceği anın sıkıntıları içinde boğulur; Akıllı adamda, değiştiremiyeceği sıkıntılı anı keyife dönüştürür.
İkan; gördüğünün gereğini yaşamaktır, imândan sonra gelir. İman görmediğine inanmaktır.
İnsanlara; hayâllerinde yarattıkları değerlere tapınmak; “Allah”a kulluk etmek zorunda olduklarını farketmek ve itiraf etmekten çok çok daha kolay geliyor…. Sonucu çok acı olsa bile!.
Teslimin yolu Allahı bilmekten geçer.
“Ene”, cehennem için yaratılmıştır.
Allaha imân ve teslimiyet dışında hiçbir şey cehennem ateşini söndüremez.
Cehennem için, insanSI; cennet için de insan yaratılmıştır!..
Enfüsi cehennemin odunu şartlanmalar ve tabiatındır..
Yarattığın tanrına tapınmaktan kurtulup Allah`a imân etmadikçe cehennemin içnden ve dışından, seni kuşatıp yakmakta devam edecektir.
Cehennemde insan kalmayacaktır!.
Şikayet benliktendir. Gafletin sonucudur.
Dedikodu için yaratıldıysan, meskeninde cehnnemdir…
Allah ahlâkıyla ahlâklandıysan , kâinatı da “Allah” gibi değerlendir.
Nankörler yaratılmasaydı şükredenlerin değeri olmazdı.
“ALLAH” ismiyle işâret edilen…!?
“O” Basarla değil basiyretle görülür; çünki Basîr odur…
Seyyahatten amaç Allahın ahlakını öğrenmektir!.
Tefekkürsüz bakan göz insan gözü değildir.
Ardından konuşanı araştır, acaba hangi çıkarı zedelenmiş?…
Maddî yada manevî çıkarı için yanında olan, o menfaati kesildiği anda karşında olacak ve seni arkandan vurmaya çalışacaktır… Buna hazır ol.
Allaha yönelmene sebep olan şeylerin pek çoğu benliğine şer gibi gelirse de, erersen anlarsınki onlar hep hayırdır.
Kıyamette ana-baba evlattan, koca karısından kaçacaksa. Kur`âna göre; cennette herkes aynı yaşta olacaksa; dünya yaşamı gerçekte yalnızca saniyeyle tanımlanırsa, bundan ne çıkar?…
Her ne ki üzerinde düşünebiliyorsun, o yaradılmıştır.
Eski kozalılar, dünya merkezli düşünüyorlardı evreni; Şimdikiler de insan merkezli düşünüyorlar!.
Müslümanlar, tek tanrıya inanıyorlardı… Onlara, “ALLAH” adıyla işaret edileni anlatmaya çalıştım… Anlattıklarımla, “tanrı”larını “update” ettiler!.
Seyri afâki küfrü kaldırır, seyri enfüsî şirki kaldırır; bu ikisini tamamlamayan şirkle küfür arasında bocalar durur.
Bizim nazarımızda, cennetlik olan bühl ehli, kaybedilmiş cehennem ehli gibidir.
Beşeri zaafların kemalât olduğunu farkedemiyenin ilimden mahrumiyeti mukadderdir.
Bühl`ün korkusu dünyayı kaçırmak; Ârifin korkusu irfanını sınırlamaktır.
Bühl kaybettiklerinin farkında olmayandır.
Ârifin irfânı kaybettiklerinide farkettirir, telâfisi içinde çalışma yaptırır.
“Allah”ın zikriyle bilinc tatmin olur.
Ahmağa zulmetmek istemiyorsan, onlara irfândan sözetme!.
Zâlim nefsinin hakikatini bilmeyendir.
Zâlime yardımcı olan zulmüne ortak olur.
Zâlime yardımcı olmak ; kişinin “Allah”tan perdelenmesi için yeterli olan günahtır.
Zikir “Allah”ın kulunu seyri; fikirse kulun “Allah”a bakışıdır!.
Taklidin tahkike dönmesi, taklidin kullanılmasıyla mümkün değildir.