DOST’TAN DOSTA – 801 – 900

DOST'TAN DOSTA

Ahmed Hulûsi

İlim ve irfânın yolu, red ve inkârı kaldırmaktan geçer..
Sevdiğinin kim olduğunu bilebildiysen, yok olasıya sev !.
Neyi seversen sev, gerçekte sevdiğin TEK`tir !.
Hakikat, “ÖZDE BİR” olmak; marifet, “GÖZDE BİR” olmaktır!..
Aşk öyle bir ateştir ki, son yaktığı kendisi olur!.. Onun için aşıklar, tükenene kadar yanarlar!.
Benlik, yana yana tükenince “hiç” kalır!… “Hiç” olunca da “hep“e dönüşür!.
Fâni, fenâ buldumu, Bâkî kalır…
Sen yok olduğunu farkettiğinde geride kalan Bâkî`dir!..
Fâni yok olduktan sonra Bâkî kalmaz; çünkü fâni, fânidir!.. Bâkî, ise Bâkî!.
“Fâni”, “yok olacak” değildir; çünkü zaten “yok”tur!… “Fâni”nin herhangi bir zamanda yok olduktan sonra, Bâkî`nin Bâkî olacağını sanmak, Hakikattan gâfletin âlâmetidir!..
Aşk, gücünü vehimden alır!.. Vehimle hayatiyetini devam ettirir!.
Sevdiğinde, gerçekte sevdiğinin kim olduğunu biliyor musun?
Bir zamanlar sanırdım ki, karşımdaki bazıları beni sever… Farkettirdi ki, sevilen kendisiymiş!.
Ne kadar “O”nu sevdiğini iddia edersen et; sevmediklerinle hep sevdiğinden yüz çevirmedesin!
Bilinçsizsen, sevdiğine bir isim takar; sonra da o isim sanırsın!..
Kendini izhar ettiğinde, o mahalde; “Vech“ini gösterdiğinde her yerde ve şeyde “O”nu sevmemek asla mümkün değildir!.. Kör değilsen..?
Bilirsen kim olduğunu, doyasıya, ölesiye, yokolasıya sev!.. Yok oldun mu, ZATen bitti!.
ZAT`ta esmanın sözü geçmez!..
Edep, haddini bilmektir!…
Edep, hakkını vermektir!..
Kendinden gayrı olmayan TEK`in takdiridir kader..
Allah`a imân, ancak mutlak kadere imân ile mümkündür!.
Mutlak kadere imânla Allah`a imân gerçekleşir… Aksi halde tanrına tapınıyorsundur!..
A`mâ, takdiri görmeyendir!..
Sırsız cam şeffaftır; “sır” tutmaz!..
SIR TUTAMAYANA SIR VERİLMEZ !.
Sırlan ki, “sır” tutasın!..
Nur camdan geçer gider; aynadan akseder!.
“SIR”lanırsan, ayna olur hakikat güneşini aksettirirsin!..
İmtihan, sana değil; sendendir!..
İmtihanla kendi potansiyelini görür ve sonuçlarını yaşarsın!..
Fitne yani imtihan, senin, ilminle ne derece yaşabildiğini farkatmen içindir!.. Sanma ki imtihan, başkalarının seni mükafatlandırması ya da cezalandırmasıdır!..
Kör değilsen anla ki; sen kendi kaderini yaşamak üzere bu fıtratla FÂTIR tarafından yaratılmışsın!.. Kesinlikle bil ki, herkes özünden gelen bir biçimde kendi kaderini yaşar!.. Kimse kimseye bir zarar veremez!.
“Çok”tan “TEK”e bakanlar, asla gerçeği farkedemiyecekler!.. Körlüğün sebebi de bu bakıştır!.
Yaratılış sırrına ermek istiyorsan “TEK”ten “çok”u seyrettirecek olanı bul; ki gözün açılsın!..
İnsanlığın yolu gerçekleri görebilmek, kabullenebilmek ve hazmedebilmekten geçer!.
Kendini aldatmak mı, gerçeği yaşamak mı daha iyidir sence?
Soru sormak düşünce ve muhakemenin sonucudur.. Soru soran toplum insanca yaşamaya başlar!.
İnsanın şerefi ilmi kadardır!.
Toplum, huzur ve saâdeti, düşünmek ve soru sormakla elde eder!.
İnsan paylaşır; hayvan benim olsun, der!. Yaşam insan ile insansıların mücadelesidir..
Hayvan “daha çoğa sahip olmak”tan; insan ise daha çok “paylaşmak”tan zevk alır!.
Varlığın TEK`liğini kavramaktan çok daha zor olanı, sistemi müşahede etmek ve gereğini hakkıyla yerine getirmektir.
Hakikat mecâzdır; mecâz ise hayâl!.. Gerçeği ise “Ma`rifetullah”tır..
Gaybı Mutlaka ait olan ilim sıfatı, âşikar olduğunda “ma`rifetullah” adını alır..
Hakikat, kula GÖRE`dir!.
GÖRE olan her şey ise mecâzdır ve hayâldir!.
“Marifetullah”, Bâki`nin ilminin bilfiil oluşudur!..
Bâkî, asıl ve orijindir.. Fâni ise, göre ve varsayımdır!.
Göreden, ancak göre doğar..
İlme hürmet etmeyen, pahasını ilimden mahrum kalmakla öder..
Allah Bâki, ise fâni nerede?.
Lâiklik, İslâm Okyanusu yanında bir su birikintisidir.
“Göre”si olanın “Hakikat”ı olmaz!.
Kadının hakkını ver, kulu olma!.
Şükür, nimetin Hakka aidiyetinin dile getirilişidir.
Cennette şefaat yoktur!.
Aşk, mi`râctır!.
İkinin Tekliğe yönelişinin adıdır aşk!.
Din devleti değil, dindarların devleti!.
“Daha…”sı olanın özgürlüğü olmaz!.
Hırs, şeytanın elindeki kementtir!.
Sessizliğin gücünün farkında mısınız?..
Düşüncelerinizi dilinizle değil, beyninizle ulaştırmağa çalışın!.
Ses yükseldikçe manânın gücü düşer!.
Gıybet ve dedikodu eden o sırada şeytana secde etmededir!.
Sana mı geliyorlar; sendekine mi; yanındakine mi?..
Duvarlar, şartlanmalardır!.
Allah fiili mutlak mükemmeldir!. Gayrının ki…?
Rasûlünü tanıyamadıysan, Kendisini nasıl tanıyabilirsin ki?
Sevgi, senden birşeyler götürür; beğeni, sahiplik duygusu getirir.
Ya, “Allah”ı kesrette gör; ya da “Allah” de, kesreti görme!.
Mahlûkat çiftleşir, insanlar “bir”leşir!..
Acziyeti hissetmenin sonu “fakr”, onun da sonu “hiç”liktir!. Sonrasında dilde terennüm eden kendisidir!.
Cehennemde yanmanın kökeni “benlik kavramı ve ona dayalı duygular ve kabullerdir!
Kusur gören, Allah`ın “Hakiym” ismini inkâr etmededir!.
Zıddı olan her bir kavram kula, gayrılık anlayışıyla yaşayana GÖRE`dir.. Allah indinde “zıd” kavramı geçersizdir..
Evrenselliğe açılmanın yolu, kozadan çıkmaktan geçer!.
Yerel değer yargılarından arınmamış kişi “aydınsı”dır!.
“Allahuekber”i hakkıyla söylediğinde, indine Allah`tan gayrısı kalmaz!.
Namaz, bilincini sonsuzluğa taşıyan cankurtaran simididir..
Cam, herkesin; pırlanta “er” kesin elinde…
Hoşgörüsü olmayanın hoşgörüden sözetmeye hakkı yoktur!. Ederse, riyâ yapmış olur!.
Her an huzurda olduğunun farkında huzurunda mısın?
İnsan, hayâlleriyle kozasını örer; sükûtu hayâl ile gerçeği görme şansını elde eder; bunu değerlendirirse de kozası biraz daha delinmiş olur!
İnsan hayâl ettiği sürece yaşarmış.. Niceleri vardır ki, yaşar görünür, ölülerdir; ve niceleri vardır ki, asırlardır diridir!.
Her birimiz, birbirimizle de O`nun huzurundayız!. Farkında mıyız?.
Geri adım atmasını bilmeyenler, ilerleyemezler!.
Şirk kalktı mı AŞK kalmaz!.
Aşk, yolcunun en güzel barınağıdır.
Sabır, sevmediğine katlanmaktır!. Sevdiğine katlanmaz, razı olursun!.
Külli irade yokmuş gibi yaşa; iradei cüzün yokmuş gibi düşün!.
Yanmanın sebebi, takdir edeni görmemektir!.
Neyinle farklısın ki, seçilesin!.
Nankörlük, insansıların en belirgin özelliğidir!.
Nefsini gören Allah`tan perdelenir!.
Rastgele söylenen her söz, bilinçli yaşam düzeyinden içgüdüsel yaşama kayışın ifadesidir..
Hoşgörüsü olmayan tanrısına tapınmadadır!.
“Haliym” isminden mahrum olduğun sürece tahkik ehli olmaz; taklitle yaşarsın!.
Edep, esmânın hakkını vermektir!.