A’mâ – Basiret körlüğü

“A’MÂ OLMAK”

 Nefsini tanıyamamış, basiretin gereklerini yerine getirememiş olması, Hak’kı görecek basiretin kör olmasıdır!

Gözleri görmeyen değil; basîreti “Sistem ve Düzen”i görmeyen, âmâ’dır!.

“Körlük“, gözlerin değil; “basiretlerin” yâni algılama ve değerlendirme kapasitelerinin yetersizliği anlamına gelen “mânevî” körlüktür!

“A’M”LIKTAN KURTULMANIN YOLU NEDİR?

 ŞİRK’in kökeninde, şuura yerleşmiş olan isimlere varlık vermek yatar!

Denizin her bir dalgasına ayrı isim vermek… Her dalgayı şekline göre ayrı özelliklerle tanımlayıp çeşitli isimlerle bunların üzerinde durmak…Neticede, bilinci, global görmekten perdeler ve “a’mâ” eder!

“A’mâ”lıktan kurtulmanın da yolu; dalgaların, “her an yeni şanda yeni dalgalarla görünen” görüntüsünden; Global tek deniz değerlendirmesine sıçramaktır.

Şirkten, “a’mâ”lıktan kurtulmak istiyorsak; ona göre yaşamak ve değerlendirmeler yapmak zorundayız, kesinlikle!

&

“Kör“lükten kurtulmanın da yegâne yolu, önce bilincimizi, gereksiz ve yanlış bilgilerden arındırmaktır.

Bu gereksiz ve yanlış bilgilerden bilincimizi arındırıp, o gerçekleri idrâk edemezsek; o gerçeklerin gerektirdiği biçimdeki yaşam düzenine giremezsek, bilincimizi yarın bizim için hiç bir şey ifade etmeyecek şeylerle harcarsak, doldurursak, bloke ederek perdelersek, ölümden sonra bu perdelerden asla ve asla kurtulamayacağız…

Akan çeşmeyi bırakıp gidenin, susuzluktan yakınması kendini aldatmakta olduğunun açık göstergesidir!… Ya da o sudan nasipsizliğinin açığa çıkışı!

Öyle ise sürekli ilim alıp, sürekli o ilim üzerinde düşünmek ve yaşamımıza o ilim doğrultusunda yön vermek mecburiyetindeyiz; “a’mâ”lıktan kurtulmuş olarak sonsuzluk boyutuna geçmek istiyorsak…

Öyleyse, şu dünyayı boşa geçirmeyelim!.. İlme sarılalım!

Bilincimizi, ilim ile, şartlanmalardan, değer yargılarından ve bu değer yargılarının getirdiği duygulardan arındırıp; blokajdan ve sınırlarından kurtulup; “sınırsız bilinçli” varlık olmaya çalışalım!

Umarım ki, bu, bize kolaylaştırılmıştır…

ÖLÜMDEN SONRA A’MÂ ‘LIKTAN KURTULMAK MÜMKÜN MÜ?!

 “Dünya`da a’mâ olan, âhirette de a’mâ olur” diyor, Âyet.

Şâyet, sen “yok”san elbette ki karşındaki kişi de “yok”tur!.. Öyle ise, karşındaki gerçek “var” olanı farkedip, O`nu kabullenebilecek ve hazmedebilecek misin?..

Yoksa, karşındaki O’nu inkâr ederek mi geçip gideceksin bu dünyadan, “a’mâ” olarak geçip giden nice ve niceleri gibi!…

Dünya yaşamında “nefs”ini tanıyamamışsan; basiretin gereklerini yerine getirememişsen, Hakikata karşı bu dünyada a’mâ oluşun gibi, öldükten sonraki yaşamında da a’mâ olarak kalırsın!.

İşte bu, zâhiri gören gözlerin körlüğü değil; Hak’kı görecek basiretinin kör olmasıdır, deniyor ve ilâve ediliyor:

“Her ne hâl üzere yaşarsanız, o hâl ile ölürsünüz ve ne hâl ile ölürseniz o hâl ile dirilirsiniz”

Yâni, bügün yaşamın bu körlükle geçecek; son anda sana birisi hokkabaz değneği ile dokunacak, bir anda senin gözün açılacak; böyle bir olay yok!

Yaşamın körlük üzere gitmişse, ölümün de körlük üzeredir!. Ondan sonraki yaşamın da tamamen kör olarak gider… Kör, sağır, şaşkın olarak ortalıkta dolaşırsın. Bu gün dolaşanlar gibi…

Eğer bu günden gözün açılıyorsa, basiretin açılıyorsa, o zaman bu günden ayıksındır, uyku hükmü, senin için bitmiştir.. Ve bugünden itibaren de, Hak’kı ve hakikatı görmeye başlarsın.

Ölüm ötesine a’mâ geçmek, Allah’a yakin elde etmeyle ilgilidir!.

Âhirete geçen herkes ‘’keşfi şak’’ ile tüm ‘’Sistem’’i farkeder ve elde edemediklerinin sonuçlarına katlanmak zorunda olması hasebiyle azâb duyar!.

‘’A’MÂ OLMAK’’, NEDEN MAHCUB VE MAHRUM KALMAKTIR?

Rabbin; “Allah, Adem`i kendi sûreti üzere halketti” açıklamasında belirtilen, senin varlığını meydana getiren “Esmâ-i ilâhi”dir.

Dolayısıyla sen, kendi varlığını, “ben”liğini tanı ki, Rabbi`ni tanımış olasın!…

Dolayısıyla da, “Rabbim Allah`dır” de!.. ve böylece de ilâhi isimlerin mazharı ve ortaya koyucusu olarak, “Halife” olduğunu anla, idrâk et, ve gereğini yaşa!…

Aksi takdirde sen, “bir ben var, bir de ötemde tanrı” anlayışı içinde yaşarsan, Allah`a “şirk” koşmuş olursun!.

Zira bu durumda gerçekte mevcûd olan Allah`ın yanı sıra bir de tanrının varlığını tahayyül etmiş, varsaymış olursun; ki senin bu hâlin de Dinde, “şirk” diye ifade edilir…

Ve, böylece de, kendinin “Halife” oluşundan mahrum ve mahcup bir halde, yani perdeli olarak bu dünyadan geçer gidersin…

“Kim a`mâ olarak ölürse, öbür dünyada da, a`mâ olarak haşrolur”

Âyetinde belirtildiği üzere, burada “Halife” olduğunun idrâkını ve yaşantısını elde edemeyen, orada da elde edemez!.

“AMEL DEFTERİ”MİZİ KİM, NASIL YAZIYOR?

Beyin, bir yönüyle, çeşitli frekanstaki dalgaları-kozmik ışınımı değerlendirerek programı istikametinde yorumlayan değerlendirme mekanizmasıdır.

Beyin, bu değerlendirmeyle birlikte, tüm verileri ve bir yandan halogramik dalga bedene yüklerken, diğer yandan da tıpkı bir radyo vericisi gibi gücü nisbetinde dışarı yayar.

Bu dışa yayılan dalgalar, her kişinin kendi beyin şifresine göre sanki bir kitap gibi atmosferde muhafaza olur.Eğer bunu alıp çözebilecek bir cihaz gerçekleştirilebilirse, kişilerin tüm yaşamları bu dalgaları çözecek cihazın ekranında seyredilebilir.

Nitekim, kıyâmetten sonra herkesin bütün yaptıklarının yazılı olduğu kitaplar(?)ın havada uçuşarak herkesin eline geçeceğini belirten dinî kaynaklar, ruhtaki, bu dalgaları çözücü özelliğe dikkat çekmek ister!.